Yolki Polki, 1250 m boven NAP

Es even kijken. Zondagavond voor het laatst geblogd. Beide jongedames na langdurige omzwervingen naar eigen zeggen - onderweg niet in contact geweest met al dan niet hitsige Zwitserese adolescenten van het mannelijk geslacht- veilig, moe en tevreden gearriveerd op camping. Mocht er over een maand of negen toch een kleine Ziggy verschijnen dan weten we dat er gelogen is.

Maandagochtend. Naar camperreperateur. Mooi weer, niet eens zo lang hoeven wachten. Diagnose in ieder geval kapotte accu en ook oplaadsysteem vanuit automotor niet goed. Nieuwe accu - voor de expert 90 ampere-uur, niet flauw. Accu 340 SF, uurloon monteur 130 (!) SF. 1 SF = 0,85 euro.

Daarna naar winkel. Meteen geleerd waarom monteur in Zwitserland 35 euro per uur meer verdient dan in Nederland. Ik wist dat Zwitserland niet goedkoop was maar TERING!!!! wat is alles duur hier. Geen brood onde de drie SF, schouderkarbonade in de aanbieding, slechts 23 SF (€ 19,50) de kilo.

De overnachting op de Stockalp was een succes, de geplande weg erheen echter was geblokkeerd De route over de Klauspas was geblokkeerd, nog 2 tot 5 meter sneeuw. Pokke-end om, wat sjagrijn hier en daar.

Eenmaal boven - wat hier geen sinecure is met een toch betrekkelijk grote camper - was er geen sprake van enige vorm van controle, toezicht, bestuur, beheer, eindverantwoordelijke, gezagsdrager, aandachtsvelder, supervisor, lokaal deskundige of wat dies meer zij. De boer die de deur van de Gipfel-Taverne nog net achter zich dichttrok mompelde op onze vraag of je er mocht kamperen dat niemand hem ooit had opgedragen het te verbieden (het blijven toch Germanen hier).

Zo gezegd zo gedaan. Grote parkeerplaats met daarnaast kleine parkeerplaats aan daverende bergbeek, bruggetje naar bosrand, idyllisch plekje. Groot kampvuur gebouwd (met tondelsteen aangestoken!) en daarop gekookt (met hulp van rooster van plaatselijke wegverkeersdienst - stond ook niet bij dat het niet mocht). Vingers bij opgegeten, iedereen moe, 22 uur licht uit.

Klok rondgeslapen; wel wakker geworden van regen die op de camper kletterde. En bleef kletteren. Ochtend edchter weer goed weer dus op weg naar Brig; voorspoedige rit en twee pubers die iets mompelden over pizza in Italie. Uiteindelijk pasta in Italie geworden. Nog in het Dal der Watervallen geweest, mooi, weer behoorloijk, vrijwel hele dag droog.

In Kandersteg op de autotrein gestapt; soort van lokale veerboot, gaat als tierelier. SF 22 en evenveel minuten later 30 km afgelegd dwars door weetikveel welke berg nu weer. Besloten door te rijden naar Domodossola, Italie, want camping. In  Domodossola - de vierde afrit met die naam bleek de juiste, leve de Italiaanse ANWB - was de camping nog maar 15 kilometer. Maar dan wel verticale 15 kilometer. Nu zit ik hier dus met een buik vol met tagliatelle con funghi op een bespottelijk bebochte berg met vier inmiddels na het douchen iets minder stinkende kinderen om me heen. O ja en mijn altijd welriekende echtgenote natuurlijk. We blijven hier nog een extra dagje, al was het maar dat we wel wifi maar geen GSM-bereik hebben. Mooi man.