Prepret Scotland

Op deze vrijdag de dertiende is het nog maar even voordat we vertrekken naar Schotland. Conform de door de CIA en de AIVD (voorheen BVD, ligt vast nog een dossier van mijn activistische periode) vastgestelde veiligheidsinstructies voor Facebook geef ik geen specifieke informatie over vertrek- en aankomstdata. Dit ter voorkoming van het plunderen van mijn woonadres door onverlaten in de periode van afwezigheid. Die onverlaten blijken immers ook op Facebook te zitten. Vandaar dat ik hier dan ook met klém meedeel dat Bourgognestraat 235 te Sittard zeker níet leegstaat in de herfstvakantie. Nou woon ik daar niet, dus het maakt niet héél veel uit of je daar inbreekt.

Als we dan ook op de boot naar Schotland stappen - of niet, we blijven misschien wel thuis en ik heb een honkbalknuppel - ergens in oktober (of maart, of misschien gaan we wel niet, of we gaan naar IJsland, in mei of zo) zijn we vast blij. We stappen trouwens niet, we rijden. Eerst de hond aangeven in het kantoor van DFDS Ferries te IJmuiden (of in Wladiwostok, om het geheimzinnig te houden) en dan de camper in een enorm cruiseschip - dat mag geen veerbootje heten - rijden en vervolgens op naar het Verenigd Koninkrijk. Beetje in één van de twaalf kroegen rondhangen, naar het zwembad of toch liever een bioscoopje pikken - het kan allemaal. 

Na een nacht in de ruime suite te hebben doorgebracht worden we 's ochtends door knappe stewards en stewardessen gewekt. Met harpmuziek, geleidelijk oplichtende ambilights en verse thee wordt de diepe en troostrijke slaap langzaam en traumaloos omgezet in enthousiast dagbewustzijn. 

Dat was de wenselijkheid. Werkelijkheid: na een nacht in een donkere en uiterst krappe binnencabine waar de kinderen liggen te stinken en wij daar onze bijdrage iets later aan gaan leveren worden we allemaal geradbraakt wakker - want schommelend schip en smalle k#tbedjes. Waarschijnlijk veel te vroeg óf nét te laat, waardoor er in de eetzaal alleen nog uitgedroogde scrambled eggs en vette ham te krijgen zijn. 

Desondanks; vertrekkend vanuit Newcastle verwacht ik zo rond noon aan te komen in Glasgow, alwaar prachtige musea aan onze voeten liggen. We gaan in ieder geval kijken naar de Crucificatie van Christus door Salvador Dali; googel die maar 'ns. 

Oban, Mallaigh, Isle Of Skye; misschien zelfs naar de zeehonden-  en dolfijnresorts in het noorden van het Schotse vasteland. Natuurlijk flink eind langs Loch Ness. Finale in Edinborough. 

Volgens mij heb ik er wel zin in. Miré, vriendin van Emma, gaat mee. Matilde voor het eerst niet - dat zal wennen zijn.