Baselen

Nadat gisterenavond mijn blogactiviteit tot nop werd gereduceerd doordat de enige 220 stekker van de camper geen stroom meer leverde en de laptop dus met een abrupt, terminaal en definitief piepje ermee ophield - accu leeg, doei - zijn we maar om 23 uur gaan slapen. Iedereen moe van het verstoppertje spelen, denk ik.

Vanochtend om 09 uur na doorregende nacht, veel onweer in de bergen net achter ons, opgestaan. Inmiddels 10 uur slaap verder maar dat levert geen haar op dat goed zit, dus snelle opknap- en wegweespolitiek verwordt. zoals vaak, tot holle frases. Ja papa, zó klaar. Nee, geen uitgebreid getut. Mijn haar zit bijna goed. Nee ik ga niet drie keer iets anders aandoen. Ja pa, practische schoenen, geen fashion statements. Nééé ik ben nu echt bijna klaar. Mam ik heb al schoon ondergoed aan. Nee gisteren nog mijn haar gewassen. Ik heb mijn haarelastiekje HIER neergelegd en nou heeft zíj het afgepakt. Dat is mijn haarbal/ tandpastaknoeiplek/ nagellakvlek/ make-upremoverpad NIET!

Zie hier kleine collectie van dagelijkse leugens, 13 op rij. Zo'n vijf minuten rond de ochtendverzorging volstaat voor het verzamelen hiervan als je 3 dochters en een gastkind van de vrouwelijke kunne bij je hebt. Echtgenote doet hier natuurlijk niet aan mee; ze vindt al dat ik haar te veel bemopper, dus ik laat het wel uit mijn hoofd om te suggereren dat de schoenen en "ík ben zó klaar" misschien ook in haar geval van toepassing zouden kunnen zijn.

Uiteindelijk nog best snel weg. Richting Basel. Maar een uurtje. Op hoop van zege dan maar. Het KunstMuseum Basel, het oudste museum van Europa (sowieso trip druipend van historie, langs uni van Heidelberg, oudste van Europa), ligt midden in de stad. Toch maar even erlangs; stond op mijn verlanglijstje. Om de hoek parkeerplek op zaterdag in downtown Basel, maar liefst 1 franc per uur (SF1,- = E0,85). Geweldig museum, gaat dat zien! Heel veel beroemde weken van vrijwel alle grote 18e tot en met 21e eeuwse kunstenaars. Ik heb lopen genieten. Een grote maar toch overzichtelijke collectie, mooi gearchiveerd, in chronologische volgorde. Alle namen die je maar kunt bedenken, het hangt er. Alleen Charlotte vond het saai - alleen de werken van vóór 1700, blote MAria's en bloedende Jezussen, maakten indruk.

Daarna richting Frankrijk / Luxemburg. Plan aangepast, knudde weer en vermoeide kinderen. Naar huis? Naar Huís! Nog wel even naar Colmar, boodschappen SuperMarché gedaan (Frank, zondag 6/5 eten?) en daarna naar Zitterd afgereisd. Om 2130 uur stipt terug, om te concluderen dat 020 kampioen geworden is. We zijn zojuist weer vertrokken dus.